آنچه سال ۲۰۰۳ در لیبی اتفاق افتاد به صورت رسمی خلع سلاح لیبی خوانده می شود. در این زمان بالاخره معمر قذافی تحت فشار طرف های غربی قبول کرد که سلاح های کشتار جمعی برنامه موشکی و هسته ای خود را تحویل آنان دهد. قذافی در دوران حکومت خود تا اوایل هزاره جدید روابط پرتنشی با غرب و ایالات متحده داشت. در سال ۲۰۰۱ و پس از حملات ۱۱ سپتامبر قذافی به این سمت حرکت کرد روابط خود با آمریکا را بهبود ببخشد.
به گزارش تازوما فرارو نوشت: نخست وزیر رژیم صهیونیستی در جریان ملاقات با رئیس جمهور ایالات متحده در دوشنبه ای که گذشت سناریوی پیاده شده در لیبی را مدل مطلوب برای ایران دانست. موضوعی که به وقایع ۲۲ سال پیش بر می گردد و گاهی در ادبیات سیاسی و رسانه ای ایران از آن به عنوان لیبیزاسیون یاد می شود. با توجه به این که ادعای لیبی سازی ایران در میان مخالفان دیپلماسی طرفدار زیادی دارد ذکر این نکته لازم است که دو کشور در این حوزه با یکدیگر تفاوت زیادی دارند.
لیبی در سال ۲۰۰۳ به طور داوطلبانه برنامه هسته ای خود را تعطیل و اسناد و تجهیزات خود به همراه بخشی از توان موشکی را در اختیار غرب گذاشت. کاری که جرج بوش پسر رئیس جمهور وقت ایالات متحده علاقه زیادی داشت که از سوی ایران و کره شمالی نیز انجام شود اما هر دو کشور نسبت به این موضوع مقاومت خود را داشتند. چرا که آنچه لیبی سال ۲۰۰۳ را انجام داد با معیارهای ایدئولوژیک معمر قذافی دیکتاتور وقت لیبی که هیچ حتی با معیارهای عقلانیت سیاسی نیز سنخیتی نداشت. چرا که او با همان رفتار عجیبی که در تاریخ از خود به یادگار گذاشته ناگهان تصمیم به انجام این کار گرفت و تنها ۸ سال بعد حتی اگر شورشیان لیبی را هم می توانست شکست دهد توانی برای مقابله با نیروهای ناتو نداشت که به کشورش حمله کردند.
خلاصه وضعیت لیبی
آنچه سال ۲۰۰۳ در لیبی اتفاق افتاد به صورت رسمی خلع سلاح لیبی خوانده می شود. در این زمان بالاخره معمر قذافی تحت فشار طرف های غربی قبول کرد که سلاح های کشتار جمعی برنامه موشکی و هسته ای خود را تحویل آنان دهد. قذافی در دوران حکومت خود تا اوایل هزاره جدید روابط پرتنشی با غرب و ایالات متحده داشت. در سال ۲۰۰۱ و پس از حملات ۱۱ سپتامبر قذافی به این سمت حرکت کرد روابط خود با آمریکا را بهبود ببخشد. هدف او نیز برداشتن تحریم های ایالات متحده بود. آنها در نهایت سال ۲۰۰۳ به توافق رسیدند و معمر قذافی اعلام کرد که به صورت داوطلبانه برنامه تسلیحات کشتار جمعی خود را کنار خواهد گذاشت.
برنامه هسته ای لیبی نیز همین وضعیت را داشت. سال ۲۰۰۳ زمانی که اعلام شد لیبی برنامه های خود را تعطیل می کند اعلام شد که این برنامه یک دهه عمر داشت و البرادعی در آن زمان اعلام کرد لیبی بین ۳ تا ۷ سال تا ساخت بمب اتم فاصله دارد. آنها این برنامه را با استفاده از ظرفیت های بازار سیاه پیش می بردند و هیچ دانشی در این زمینه در لیبی بومی سازی نشد. برای همین به راحتی از بین رفت. ضمن این که قذافی حداقل آن طور که در تاریخ نوشته شده اعتماد زیادی از خود نشان داد.
تفاوت ایران با لیبی
دانش ساخت تسلیحات و همچنین دانش مورد استفاده در صنعت هسته ای طی ۴ دهه گذشته در ایران بومی سازی و تکثیر شده است. لیبی کشوری بود که در دهه ۱۳۶۰ چند موشک اسکاد به ایران داد اما سپس تحت فشار شوروی این کار را لغو کرد. نحوه دستیابی ایران به دانش هسته ای نیز تقریباً با لیبی مشابه است. اما ایران به موازات راه انداختن صنعت محدود در دهه ۱۳۷۰ کار بر روی علوم هسته ای را نیز گسترش داد. در نهایت امروز علوم در ایران وجود دارد و صرفاً متکی بر تئوری نیست. بلکه عملیاتی شده است. اگر طبق آرزوی تمام رؤسای جمهور آمریکا که با برنامه هسته ای ایران درگیر بودند تمام پیچ و مهره های تاسیسات هسته ای و موشکی نیز از کشور خارج شود باز نمی توان این علم را از بین برد. بر خلاف لیبی ایران از تسلیحات کشتار جمعی – مانند بمب های شیمیایی – استفاده نمی کند.
از سوی دیگر ایران توانایی دفاع از خود در برابر تحرکات نظامی و همچنین توانایی حمله نیز دارد. خطوط قرمز کشور در سیاست خارجی نیز مشخص است. بنابراین ایران به لیبی شباهتی ندارد که بخواهد آن قرارداد تسلیم را بپذیرد.
پایان خبر تازوما
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "چرا سناریوی لیبی در ایران کار نمی کند؟" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، به دنبال مطالب مرتبط با این موضوع هستید؟ با کلیک بر روی دسته بندی های مرتبط، محتواهای دیگری را کشف کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "چرا سناریوی لیبی در ایران کار نمی کند؟"، کلیک کنید.