خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال

خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال یا پیش فروش ارز دیجیتال روشی برای جذب سرمایه برای پروژه های نوپا در دنیای بلاکچین است. در این فرآیند توکن ها یا کوین های جدید یک پروژه قبل از عرضه عمومی در بازار به سرمایه گذاران فروخته می شوند. این فرصت سرمایه گذاری می تواند بازدهی بالایی داشته باشد اما همواره با ریسک های قابل توجهی نیز همراه است.

بازار ارزهای دیجیتال با پتانسیل های بی نظیر و فرصت های سرمایه گذاری جدید همواره توجه بسیاری از علاقه مندان به فناوری و سرمایه گذاری را به خود جلب کرده است. یکی از جذاب ترین و در عین حال پرریسک ترین این فرصت ها شرکت در عرضه اولیه ارزهای دیجیتال یا همان پیش فروش توکن ها است. این فرآیند که به اختصار ICO IEO IDO و غیره نامیده می شود به پروژه های نوپا امکان می دهد تا سرمایه لازم برای توسعه و راه اندازی ایده های خود را از طریق فروش توکن هایشان به دست آورند. برای سرمایه گذاران نیز این یک شانس برای ورود زودهنگام به پروژه های آینده دار و کسب سودهای چشمگیر در صورت موفقیت آن پروژه است. اما شناخت دقیق سازوکارها انواع مزایا و معایب این نوع سرمایه گذاری برای قدم گذاشتن در این مسیر پرفراز و نشیب ضروری است.

تاریخچه عرضه اولیه ارز دیجیتال

مفهوم عرضه اولیه در فضای ارزهای دیجیتال ریشه هایی در سال های ابتدایی ظهور این فناوری دارد. اولین نمونه های قابل توجه در سال 2013 با پروژه ریپل (Ripple) آغاز شد. این پروژه برای جمع آوری سرمایه و توسعه اکوسیستم خود اقدام به فروش بخش قابل توجهی از توکن های XRP خود کرد که به نوعی پیش گام عرضه اولیه ها محسوب می شود. اما نقطه عطف و آغاز شکوفایی واقعی عرضه اولیه ارز دیجیتال با ظهور اتریوم (Ethereum) در سال 2014 رقم خورد.

ویتالیک بوترین خالق اتریوم در سال 2013 وایت پیپر این پروژه را منتشر کرد و سپس در جولای 2014 عرضه اولیه اتریوم (ETH) آغاز شد. این عرضه اولیه به مدت 42 روز ادامه یافت و موفق شد بیش از 18 میلیون دلار سرمایه جذب کند که در آن زمان مبلغی بی سابقه محسوب می شد. موفقیت چشمگیر اتریوم مسیر را برای هزاران پروژه دیگر هموار کرد و نشان داد که عرضه اولیه می تواند یک روش بسیار موثر برای جذب سرمایه در فضای بلاکچین باشد.

سال 2017 به عنوان سال ICO شناخته می شود زیرا در این سال شاهد رشد و انفجار بی سابقه عرضه های اولیه بودیم. صدها پروژه جدید از طریق ICO به جذب سرمایه پرداختند و بسیاری از آنها سودهای کلانی را نصیب سرمایه گذاران اولیه خود کردند. این دوره با وجود فرصت های طلایی چالش هایی نظیر افزایش کلاهبرداری ها و عدم نظارت کافی را نیز به همراه داشت که منجر به تکامل و ظهور انواع جدیدی از عرضه های اولیه شد.

انواع عرضه اولیه ارز دیجیتال

با گسترش و بلوغ بازار ارزهای دیجیتال روش های جذب سرمایه نیز تکامل یافتند و انواع مختلفی از عرضه اولیه پدید آمدند که هر یک ویژگی ها و مزایای خاص خود را دارند. شناخت این تفاوت ها برای سرمایه گذاران جهت انتخاب مناسب ترین فرصت سرمایه گذاری بسیار حیاتی است. در ادامه به بررسی مهم ترین انواع عرضه اولیه در حوزه کریپتو می پردازیم.

عرضه اولیه سکه ICO

عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) یا به اختصار ICO نخستین و شناخته شده ترین نوع عرضه اولیه در دنیای ارز دیجیتال است. در این روش یک پروژه یا استارت آپ جدید برای جمع آوری سرمایه اقدام به انتشار و فروش توکن های دیجیتال خود می کند. این توکن ها معمولاً بر روی یک بلاکچین موجود (مانند اتریوم با استاندارد ERC-20) ایجاد می شوند و قبل از راه اندازی کامل پروژه به سرمایه گذاران عرضه می گردند.

سرمایه گذاران با خرید این توکن ها در واقع به تامین مالی پروژه کمک می کنند به این امید که با موفقیت پروژه و افزایش تقاضا برای توکن های آن ارزش سرمایه گذاری شان نیز افزایش یابد. فرآیند ICO معمولاً شامل انتشار یک وایت پیپر (Whitepaper) است که جزئیات فنی اهداف نقشه راه و تیم پروژه را شرح می دهد. ریسک سرمایه گذاری در ICOها بالاست زیرا نظارت قانونی کمی بر آن ها وجود دارد و احتمال کلاهبرداری یا شکست پروژه بالاست.

با این حال ICOهای موفق مانند اتریوم سودهای نجومی را برای سرمایه گذاران اولیه خود به ارمغان آورده اند که این پتانسیل سودآوری جذابیت این روش را حفظ کرده است. انتخاب یک ICO معتبر نیاز به تحقیق و بررسی دقیق دارد.

عرضه اولیه صرافی IEO

عرضه اولیه صرافی (Initial Exchange Offering) یا به اختصار IEO پاسخی به چالش ها و ریسک های بالای ICOها بود. در این مدل عرضه توکن های یک پروژه توسط یک صرافی ارز دیجیتال معتبر میزبانی و مدیریت می شود. این بدان معناست که پروژه قبل از عرضه توکن های خود توسط کارشناسان همان صرافی مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد.

این بررسی اولیه توسط صرافی لایه جدیدی از اعتبار و امنیت را برای سرمایه گذاران فراهم می کند. صرافی ها معمولاً پروژه ها را از نظر وایت پیپر تیم توسعه فناوری و پتانسیل بازار ارزیابی می کنند تا از کیفیت و مشروعیت آن ها اطمینان حاصل کنند. این فرآیند گزینش احتمال کلاهبرداری را به شدت کاهش می دهد و به سرمایه گذاران اطمینان بیشتری می بخشد.

برای شرکت در IEO سرمایه گذاران باید در صرافی مربوطه ثبت نام کرده و مراحل احراز هویت را طی کنند. سپس می توانند از طریق پلتفرم صرافی توکن های عرضه شده را خریداری نمایند. IEOها نسبت به ICOها از اعتبار بالاتری برخوردارند اما همچنان ریسک های خاص خود را دارند و موفقیت پروژه پس از عرضه به عوامل مختلفی بستگی دارد.

عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز IDO

عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز (Initial DEX Offering) یا به اختصار IDO مدل جدیدتری از عرضه اولیه است که در بستر صرافی های غیرمتمرکز (DEX) برگزار می شود. این روش با بهره گیری از ماهیت غیرمتمرکز بلاکچین شفافیت و دسترسی بیشتری را برای سرمایه گذاران فراهم می کند.

در IDOها توکن ها مستقیماً در یک استخر نقدینگی در صرافی غیرمتمرکز مانند یونی سواپ (Uniswap) یا پنکیک سواپ (PancakeSwap) عرضه می شوند. این مدل نیاز به واسطه های متمرکز مانند صرافی های سنتی را از بین می برد و به کاربران اجازه می دهد تا توکن ها را به صورت مستقیم و بدون نیاز به احراز هویت پیچیده خریداری کنند. فرآیند عرضه و توزیع توکن ها از طریق قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) انجام می شود که شفافیت و عدم دستکاری را تضمین می کند.

IDOs معمولاً با مدل های جذب سرمایه مانند لاتاری یا استخرهای نقدینگی مبتنی بر زمان برگزار می شوند. اگرچه IDOها مزایای غیرمتمرکز بودن و شفافیت را ارائه می دهند اما همچنان ریسک هایی نظیر نوسانات شدید قیمت پس از عرضه و احتمال وجود پروژه های ضعیف وجود دارد. اعتبار IDOها معمولاً بین ICO و IEO قرار می گیرد؛ یعنی از ICO معتبرتر و از IEO که تحت نظارت صرافی است ریسک پذیرتر هستند.

عرضه اولیه شرکت های ارز دیجیتال IPO

عرضه اولیه عمومی (Initial Public Offering) یا به اختصار IPO اصطلاحی است که عمدتاً در بازارهای مالی سنتی برای عرضه سهام یک شرکت به عموم مردم به کار می رود. اما در فضای ارزهای دیجیتال این مفهوم به شرکت های بزرگ و جاافتاده ای اشاره دارد که در حوزه بلاکچین فعالیت می کنند و پس از کسب سودآوری و ثبات مالی تصمیم می گیرند سهام خود را در بورس های سنتی یا پلتفرم های توکنیزه شده عرضه کنند.

تفاوت اساسی IPO در فضای کریپتو با ICO در این است که در IPO شرکت مورد نظر از قبل وجود داشته دارای ساختار قانونی مشخص و سابقه سودآوری است. این شرکت ها برای جذب سرمایه بیشتر گسترش فعالیت ها یا افزایش نقدینگی سهام خود اقدام به عرضه عمومی سهام می کنند. این فرآیند تحت نظارت شدید نهادهای رگولاتوری مالی قرار دارد که امنیت و شفافیت بیشتری را برای سرمایه گذاران فراهم می کند.

سرمایه گذاران با خرید سهام در یک IPO مالکیت بخش کوچکی از شرکت را به دست می آورند. این روش سرمایه گذاری به دلیل وجود نظارت و شفافیت بالا ریسک کمتری نسبت به ICOها دارد اما پتانسیل رشد ناگهانی و چشمگیر ICOهای موفق را نیز ندارد. IPOها در فضای کریپتو کمتر رایج هستند و معمولاً به شرکت های بسیار بزرگ و تثبیت شده در این حوزه محدود می شوند.

عرضه اولیه بازی IGO

عرضه اولیه بازی (Initial Game Offering) یا به اختصار IGO یک مدل جدیدتر از عرضه اولیه است که به طور خاص بر روی پروژه های بازی های مبتنی بر بلاکچین تمرکز دارد. با رشد روزافزون صنعت بازی های Play-to-Earn (بازی برای کسب درآمد) و متاورس IGOها به عنوان راهی برای جذب سرمایه و توزیع توکن های بومی یا NFTهای درون بازی محبوبیت یافته اند.

در یک IGO توسعه دهندگان بازی توکن های حاکمیتی (Governance Tokens) توکن های کاربردی (Utility Tokens) یا توکن های غیرمثلی (NFTs) مرتبط با بازی خود را به سرمایه گذاران و بازیکنان اولیه عرضه می کنند. این توکن ها می توانند برای خرید آیتم های درون بازی شرکت در حاکمیت پروژه کسب درآمد از طریق بازی یا دسترسی به ویژگی های خاص استفاده شوند.

IGOها معمولاً از طریق لانچ پدهای (Launchpad) مخصوص بازی یا پلتفرم های NFT برگزار می شوند. سرمایه گذاری در IGOها به معنای حمایت از یک پروژه بازی در مراحل اولیه توسعه آن است و می تواند در صورت موفقیت بازی سودهای قابل توجهی را به همراه داشته باشد. با این حال مانند سایر عرضه های اولیه IGOها نیز دارای ریسک هایی هستند که شامل شکست پروژه بازی یا عدم استقبال از آن می شود. تحقیق دقیق در مورد تیم توسعه کیفیت بازی و نقشه راه آن برای سرمایه گذاران ضروری است.

مراحل عرضه اولیه ارز دیجیتال

فرآیند شرکت در عرضه اولیه ارز دیجیتال بسته به نوع آن (ICO IEO IDO) می تواند کمی متفاوت باشد اما اصول کلی آن مشابه است. برای اینکه بتوانید با موفقیت در یک پیش فروش توکن شرکت کنید و شانس خود را برای کسب سود افزایش دهید لازم است مراحل مشخصی را دنبال کنید. این مراحل شامل آماده سازی های اولیه و سپس فرآیند خرید واقعی توکن می شود. در ادامه به تشریح گام های اصلی برای خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال می پردازیم.

مرحله اول خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال ایجاد کیف پول

قبل از هرگونه اقدام برای خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال شما نیاز به یک کیف پول ارز دیجیتال (Wallet) دارید. این کیف پول محلی امن برای نگهداری توکن هایی است که قصد خرید آن ها را دارید. انتخاب کیف پول مناسب بسیار مهم است زیرا باید از ارزهای دیجیتال رایج برای خرید (مانند بیت کوین یا اتریوم) و همچنین از توکن جدیدی که عرضه می شود پشتیبانی کند.

کیف پول های نرم افزاری مانند تراست ولت (Trust Wallet) یا متامسک (MetaMask) از جمله گزینه های محبوب هستند که از شبکه های مختلفی مانند اتریوم و بایننس اسمارت چین پشتیبانی می کنند. برای ایجاد کیف پول کافیست اپلیکیشن مربوطه را دانلود کرده و مراحل راه اندازی را دنبال کنید. در این مرحله عبارت بازیابی (Seed Phrase) به شما داده می شود که باید آن را در محلی امن و آفلاین یادداشت کنید؛ زیرا تنها راه بازیابی دسترسی به دارایی هایتان در صورت از دست دادن دستگاه است.

اطمینان حاصل کنید که کیف پول انتخابی شما قابلیت اتصال به پلتفرم های عرضه اولیه یا صرافی های غیرمتمرکز را داشته باشد. این گام اولیه و حیاتی پایه و اساس ورود شما به دنیای عرضه اولیه ها را تشکیل می دهد و امنیت دارایی های شما را تضمین می کند.

مرحله دوم خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال شارژ کیف پول

پس از ایجاد و راه اندازی کیف پول ارز دیجیتال خود گام بعدی شارژ کردن آن با ارزهای دیجیتالی است که برای خرید توکن های عرضه اولیه مورد نیاز هستند. معمولاً پروژه ها ارزهای رایجی مانند اتریوم (ETH) بایننس کوین (BNB) یا تتر (USDT) را برای پرداخت می پذیرند. شما باید مقدار کافی از این ارزها را به کیف پول خود منتقل کنید تا علاوه بر مبلغ خرید توکن هزینه های کارمزد شبکه (Gas Fee) را نیز پوشش دهد.

برای شارژ کیف پول می توانید از یک صرافی متمرکز (مانند بایننس یا کوکوین) استفاده کنید. پس از خرید ارز مورد نظر در صرافی آن را به آدرس عمومی کیف پول خود منتقل کنید. دقت کنید که آدرس کیف پول را به درستی وارد کرده و شبکه انتقال را نیز با شبکه کیف پول و پروژه تطابق دهید (مثلاً اگر توکن بر روی شبکه اتریوم عرضه می شود از شبکه ERC-20 برای انتقال اتریوم استفاده کنید).

پس از شارژ کیف پول باید به وب سایت یا پلتفرم برگزارکننده عرضه اولیه مراجعه کنید. در آنجا معمولاً گزینه ای برای اتصال کیف پول شما وجود دارد. با اتصال کیف پول و انتخاب مقدار توکنی که قصد خرید آن را دارید تراکنش را تایید می کنید. در برخی موارد آدرس کیف پول پروژه برای شما نمایش داده می شود و شما باید به صورت دستی ارز را به آن آدرس ارسال کنید. همواره قبل از تایید نهایی جزئیات تراکنش را به دقت بررسی نمایید.

تحقیق پیش از خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال

سرمایه گذاری در عرضه اولیه ارز دیجیتال با وجود پتانسیل بالای سودآوری همواره با ریسک های قابل توجهی همراه است. بازار نوپا عدم نظارت کافی و وجود کلاهبرداری ها ضرورت تحقیق و بررسی دقیق پیش از هرگونه اقدام به خرید را دوچندان می کند. یک سرمایه گذار هوشمند هرگز بدون مطالعه کافی و ارزیابی جامع وارد این عرصه نمی شود. در این بخش به نکات کلیدی در زمینه تحقیق پیش از خرید عرضه اولیه می پردازیم.

عرضه اولیه ارز دیجیتال کلاهبرداری

یکی از بزرگترین خطرات در بازار عرضه اولیه ارز دیجیتال مواجهه با پروژه های کلاهبرداری یا به اصطلاح اسکم است. به دلیل عدم وجود قوانین و چارچوب های نظارتی مشخص در این حوزه متاسفانه بخش قابل توجهی از ICOها و سایر عرضه های اولیه با هدف کلاهبرداری از سرمایه گذاران راه اندازی می شوند. آمارها نشان می دهد که درصد بالایی از عرضه های اولیه یا شکست می خورند یا از ابتدا با نیت کلاهبرداری طراحی شده اند.

تشخیص یک پروژه معتبر از یک کلاهبرداری می تواند بسیار دشوار باشد زیرا کلاهبرداران اغلب با تبلیغات فریبنده وب سایت های حرفه ای و وعده های سودهای نجومی سعی در جذب سرمایه دارند. در صورت سرمایه گذاری در پروژه های کلاهبرداری پیگیری سرمایه از دست رفته بسیار دشوار و گاهی غیرممکن است زیرا تراکنش ها در بلاکچین برگشت ناپذیر هستند و اغلب تیم های کلاهبردار هویت خود را پنهان می کنند.

بنابراین همواره باید با احتیاط و شک و تردید به هر پروژه جدیدی نگاه کرد و هیچ گاه تمام سرمایه خود را در یک عرضه اولیه قرار نداد. آگاهی از نشانه های کلاهبرداری و انجام تحقیقات جامع تنها راه محافظت از دارایی های شماست. بهتر است همواره به دنبال پروژه هایی باشید که شفافیت بالایی دارند و اطلاعات جامعی ارائه می دهند.

نکته باریکتر از مو در انتخاب ICO

انتخاب یک ICO یا عرضه اولیه معتبر از میان پروژه های بی شمار نیازمند دقت و بینش عمیقی است. چند نکته کلیدی وجود دارد که می تواند به شما در تصمیم گیری کمک کند: اول از همه مطالعه دقیق وایت پیپر (Whitepaper) پروژه ضروری است. وایت پیپر باید شفاف جامع و قابل فهم باشد و به وضوح اهداف پروژه مشکلاتی که حل می کند فناوری مورد استفاده نقشه راه و جزئیات توکن را توضیح دهد. اگر وایت پیپر مبهم یا مملو از اصطلاحات نامفهوم است باید هوشیار باشید.

دومین نکته بررسی تیم توسعه دهنده پروژه است. اعضای تیم باید سابقه حرفه ای مشخصی داشته باشند و هویت آن ها قابل تایید باشد. تیم های ناشناس یا با سابقه مشکوک پرچم قرمز محسوب می شوند. همچنین به حضور مشاوران معتبر و شرکای استراتژیک در پروژه توجه کنید. شفافیت مالی و نحوه مدیریت سرمایه جذب شده نیز اهمیت دارد؛ پروژه های معتبر معمولاً از کیف پول های چند امضایی یا قراردادهای هوشمند escrow برای نگهداری وجوه استفاده می کنند.

در نهایت به جامعه (Community) پروژه و فعالیت آن ها در شبکه های اجتماعی و انجمن ها نگاه کنید. یک جامعه فعال و پویا نشان دهنده علاقه و حمایت عمومی از پروژه است. بررسی کد منبع (Source Code) پروژه در گیت هاب (GitHub) نیز برای متخصصان فنی می تواند بسیار روشنگر باشد. این نکات ظریف به شما کمک می کنند تا شانس موفقیت خود را در انتخاب یک عرضه اولیه واقعی افزایش دهید.

مزایا و معایب عرضه اولیه ارز دیجیتال

عرضه اولیه ارز دیجیتال چه به صورت ICO IEO یا IDO فرصت ها و چالش های منحصر به فرد خود را دارد. درک کامل مزایا و معایب این نوع سرمایه گذاری برای هر فردی که قصد ورود به این حوزه را دارد حیاتی است. این شناخت به سرمایه گذاران کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه تری بگیرند و ریسک های احتمالی را به درستی مدیریت کنند.

مزایا

یکی از بزرگترین مزایای شرکت در عرضه اولیه پتانسیل کسب سودهای کلان و بازدهی های فوق العاده در مدت زمان کوتاه است. در صورت موفقیت پروژه ارزش توکن های خریداری شده می تواند به سرعت چندین برابر شود. این فرصت برای ورود زودهنگام به پروژه های نوآورانه و پیشرو در فضای بلاکچین به سرمایه گذاران امکان می دهد تا در مراحل اولیه رشد یک فناوری یا پلتفرم سهیم شوند. همچنین عرضه اولیه ها فرصتی برای حمایت از ایده های جدید و خلاقانه در اکوسیستم بلاکچین هستند. بسیاری از این پروژه ها به دنبال حل مشکلات واقعی یا ارائه خدمات نوین هستند که می توانند آینده این صنعت را شکل دهند. این نوع سرمایه گذاری می تواند به شما احساس مشارکت در تحولات فناورانه را بدهد. علاوه بر این برخی عرضه های اولیه امکان دسترسی به خدمات یا محصولات خاص پروژه را با قیمت های ویژه برای سرمایه گذاران اولیه فراهم می کنند.

معایب

با وجود مزایای جذاب عرضه اولیه ارز دیجیتال با معایب و ریسک های قابل توجهی نیز همراه است. بزرگترین و مهم ترین عیب ریسک بالای کلاهبرداری است. همانطور که پیشتر اشاره شد به دلیل عدم نظارت کافی بسیاری از پروژه ها با هدف فریب سرمایه گذاران راه اندازی می شوند و در نهایت منجر به از دست رفتن کامل سرمایه می شوند. حتی پروژه هایی که نیت کلاهبرداری ندارند نیز ممکن است به دلیل عدم موفقیت در توسعه عدم استقبال بازار یا مشکلات فنی شکست بخورند و ارزش توکن هایشان به صفر برسد.

عدم وجود رگولاتوری و نظارت قانونی یکی دیگر از معایب اصلی است. برخلاف بازارهای مالی سنتی که تحت نظارت نهادهای دولتی هستند عرضه اولیه های ارز دیجیتال اغلب بدون چارچوب قانونی مشخصی فعالیت می کنند. این فقدان نظارت سرمایه گذاران را در برابر سوءاستفاده ها و کلاهبرداری ها آسیب پذیر می کند. همچنین نوسانات شدید قیمت پس از عرضه اولیه یکی دیگر از چالش هاست. حتی اگر یک پروژه موفق باشد قیمت توکن آن می تواند دچار نوسانات شدید شود که مدیریت آن نیازمند دانش و تجربه است. در نهایت پیچیدگی های فنی و نیاز به دانش کافی برای ارزیابی پروژه ها می تواند مانعی برای سرمایه گذاران تازه کار باشد.

باید توجه داشت که وایت پیپر بیشتر از اینکه طراحی گرافیک جذاب و گول زننده داشته باشد باید توضیحاتی شفاف و قانع کننده ارائه دهد. باید شما پس از خواندن وایت پیپر درک واضحی از موضوع پروژه اهداف و بانیان آن به دست آورید.

مقایسه ICO با IPO

برای درک بهتر عرضه اولیه ارز دیجیتال مقایسه آن با عرضه اولیه عمومی (IPO) در بازار سهام سنتی می تواند بسیار روشنگر باشد. هر دو روش برای جذب سرمایه به کار می روند اما تفاوت های بنیادی در ساختار ماهیت دارایی و سطح نظارت دارند.

ویژگی	عرضه اولیه سکه (ICO)	عرضه اولیه عمومی (IPO)
ماهیت دارایی	توکن (Token) یا کوین (Coin)	سهام (Share)
هدف	جذب سرمایه برای پروژه نوپا یا استارت آپ بلاکچینی	جذب سرمایه برای شرکت های تثبیت شده و سودآور عمومی کردن شرکت
مرحله پروژه	معمولاً در مراحل اولیه توسعه (پیش از راه اندازی کامل محصول)	شرکت از قبل فعالیت و سودآوری دارد
نظارت قانونی	بسیار کم یا هیچ (اکثراً بدون رگولاتوری)	تحت نظارت شدید نهادهای مالی (مانند SEC در آمریکا)
ریسک سرمایه گذاری	بسیار بالا (احتمال کلاهبرداری یا شکست پروژه)	متوسط تا بالا (ریسک های بازار سهام اما با نظارت بیشتر)
حقوق سرمایه گذار	محدود به کاربرد توکن گاهی حق رأی در حاکمیت پروژه	مالکیت بخشی از شرکت حق رأی حق دریافت سود (در صورت وجود)
دسترسی	بین المللی و نسبتاً آسان برای عموم	معمولاً محدودتر نیاز به حساب کارگزاری گاهی محدودیت های جغرافیایی
پتانسیل سود	بسیار بالا در صورت موفقیت پروژه (اما با ریسک از دست دادن کامل سرمایه)	رشد پایدارتر اما کمتر چشمگیر نسبت به ICOهای موفق

همانطور که جدول نشان می دهد ICOها ریسک و پتانسیل سود بسیار بالاتری دارند در حالی که IPOها با نظارت بیشتر امنیت و شفافیت بیشتری را ارائه می دهند. سرمایه گذاری در هر یک نیازمند درک عمیق از ماهیت و ریسک های مربوطه است.

در مورد کلاهبرداری عرضه اولیه ارز دیجیتال باید بدانید 80 درصده عرضه اولیه سکه ها کلاهبرداری هستند.

پربازد ه ترین عرضه های اولیه ارز دیجیتال

تاریخچه عرضه اولیه ارز دیجیتال مملو از داستان های موفقیت آمیز پروژه هایی است که با جذب سرمایه اولیه از طریق پیش فروش توکن توانستند به یکی از بازیگران اصلی بازار تبدیل شوند و سودهای نجومی را نصیب سرمایه گذاران اولیه خود کنند. این پروژه ها به عنوان نمادهای پتانسیل بالای این نوع سرمایه گذاری شناخته می شوند.

یکی از برجسته ترین و پربازده ترین عرضه های اولیه اتریوم (Ethereum) است. همانطور که قبلاً اشاره شد اتریوم در سال 2014 با جذب بیش از 18 میلیون دلار شروع به کار کرد و پس از راه اندازی رسمی در سال 2015 ارزش توکن ETH آن به صورت چشمگیری افزایش یافت و به یکی از بزرگترین ارزهای دیجیتال جهان تبدیل شد. سرمایه گذارانی که در عرضه اولیه اتریوم شرکت کرده بودند شاهد رشد چندین هزار درصدی سرمایه خود بودند.

از دیگر نمونه های موفق می توان به تزوس (Tezos) اشاره کرد که در سال 2017 با جذب 232 میلیون دلار یکی از بزرگترین ICOهای آن زمان را رقم زد. پولکادات (Polkadot) نیز با مدل پاراچین و هدف ایجاد یک اکوسیستم چند بلاکچینی از طریق عرضه اولیه خود توانست سرمایه قابل توجهی جمع آوری کند و به یکی از پروژه های پیشرو در فضای کریپتو تبدیل شود. این پروژه ها و بسیاری دیگر نشان دهنده این واقعیت هستند که با انتخاب صحیح و تحقیق کافی عرضه اولیه ها می توانند فرصت های بی نظیری برای رشد سرمایه فراهم کنند.

ICO خیلی از سرمایه گذاران را مولتی میلیاردر کرده است. به عنوان مثال در سال 2017 که سال ظهور و رشد انفجاری ICO بود تعداد 435 مورد موفق اعلام شده که هر یک به طور متوسط ​​12.7 میلیون دلار سرمایه جذب کرده اند.

5 سایت معرفی عرضه اولیه ارز دیجیتال رایگان

برای اینکه بتوانید از جدیدترین فرصت های عرضه اولیه ارز دیجیتال مطلع شوید و پروژه های معتبر را شناسایی کنید نیاز به دسترسی به منابع اطلاعاتی موثق دارید. خوشبختانه چندین وب سایت معتبر به صورت رایگان لیست عرضه های اولیه آتی و در حال انجام را ارائه می دهند. این سایت ها ابزارهای ارزشمندی برای تحقیق اولیه و پیگیری پروژه های جدید هستند.

در اینجا 5 سایت برتر و معتبر برای معرفی عرضه اولیه ارز دیجیتال آورده شده است:

1. CoinMarketCap (تقویم ICO/IEO/IDO): این وب سایت یکی از جامع ترین و معتبرترین منابع برای اطلاعات ارزهای دیجیتال است. بخش تقویم ICO آن لیستی از عرضه های اولیه آتی جاری و به پایان رسیده را ارائه می دهد. اطلاعات مربوط به هر پروژه لینک به وب سایت رسمی و وایت پیپر نیز در دسترس است.
2. CoinGecko (ICO/IEO/IDO Calendar): مشابه کوین مارکت کپ کوین گکو نیز یک منبع عالی برای پیگیری قیمت ها و اطلاعات ارزهای دیجیتال است. بخش تقویم عرضه اولیه آن اطلاعات جامعی در مورد پروژه های جدید تاریخ های عرضه و پلتفرم های میزبانی ارائه می دهد.
3. ICODrops: این وب سایت به طور خاص بر روی عرضه های اولیه تمرکز دارد و لیستی دقیق از ICOها IEOها و IDOها را ارائه می دهد. این سایت دارای سیستم رتبه بندی و دسته بندی پروژه ها بر اساس وضعیت (Active, Upcoming, Ended) است و جزئیات کاملی از هر پروژه شامل امتیازدهی لینک های اجتماعی و اطلاعات جذب سرمایه را نمایش می دهد.
4. CryptoRank: این پلتفرم نیز اطلاعات گسترده ای در مورد بازارهای کریپتو از جمله بخش اختصاصی برای عرضه های اولیه ارائه می دهد. CryptoRank به شما امکان می دهد عملکرد عرضه های اولیه گذشته را بررسی کنید و از پروژه های آتی مطلع شوید. این سایت همچنین داده های مربوط به بازدهی و عملکرد پس از عرضه را ارائه می دهد.
5. TokenSniffer: اگرچه TokenSniffer به طور مستقیم یک سایت معرفی عرضه اولیه نیست اما ابزاری حیاتی برای بررسی امنیت و اعتبار توکن های جدید است. این سایت با تحلیل قراردادهای هوشمند و فعالیت های درون شبکه به شما کمک می کند تا نشانه های کلاهبرداری یا مشکلات فنی را در توکن های جدید شناسایی کنید. استفاده از آن در کنار سایت های معرفی عرضه اولیه امنیت شما را افزایش می دهد.

استفاده از این منابع معتبر نقطه شروع خوبی برای تحقیقات شما در مورد عرضه اولیه ها است. با این حال همیشه به یاد داشته باشید که اطلاعات ارائه شده در این سایت ها تنها یک شروع است و شما باید خودتان تحقیقات عمیق تری انجام دهید تا از اعتبار و پتانسیل پروژه اطمینان حاصل کنید.

سوالات متداول

عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟

عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO یا پیش فروش) روشی برای جذب سرمایه برای پروژه های جدید بلاکچینی است. در این فرآیند توکن ها یا کوین های یک پروژه قبل از عرضه عمومی در بازار به سرمایه گذاران فروخته می شوند تا هزینه توسعه و راه اندازی پروژه تامین شود.

ICO مخفف چیست؟

ICO مخفف عبارت Initial Coin Offering است که به معنای عرضه اولیه سکه یا عرضه اولیه کوین می باشد. این اصطلاح به اولین و رایج ترین شکل پیش فروش توکن ها در فضای ارز دیجیتال اشاره دارد.

عرضه اولیه سکه چگونه کار می کند؟

عرضه اولیه سکه زمانی کار می کند که یک پروژه برای جذب سرمایه توکن های جدید خود را به سرمایه گذاران می فروشد. این فرآیند معمولاً شامل انتشار وایت پیپر و توضیحات پروژه است و سرمایه گذاران با ارزهای رایج مانند اتریوم یا بیت کوین توکن ها را خریداری می کنند.

چگونه از عرضه اولیه ارز دیجیتال مطلع شویم؟

برای اطلاع از عرضه های اولیه ارز دیجیتال می توانید به وب سایت های معتبری مانند CoinMarketCap CoinGecko یا ICODrops مراجعه کنید. این سایت ها تقویم جامعی از عرضه های اولیه آتی جاری و به پایان رسیده را به صورت رایگان ارائه می دهند.

نحوه تشخیص عرضه اولیه ارز دیجیتال معتبر؟

برای تشخیص عرضه اولیه معتبر باید وایت پیپر پروژه را به دقت مطالعه کنید تیم توسعه دهنده را بررسی کنید به شفافیت مالی و نحوه مدیریت سرمایه توجه کنید و از جامعه فعال و پشتیبانی شده پروژه اطمینان حاصل نمایید. هرگونه ابهام یا وعده سود غیرواقعی نشانه ای برای احتیاط است.

آیا خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال کلاهبرداری است؟

خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال لزوماً کلاهبرداری نیست اما ریسک کلاهبرداری در این حوزه بسیار بالاست. به دلیل عدم نظارت کافی بسیاری از پروژه ها با هدف فریب سرمایه گذاران راه اندازی می شوند. تحقیق و بررسی دقیق برای جلوگیری از از دست دادن سرمایه ضروری است.

مزایا و معایب عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟

مزایای عرضه اولیه شامل پتانسیل کسب سودهای کلان و ورود زودهنگام به پروژه های نوآورانه است. معایب آن نیز شامل ریسک بالای کلاهبرداری عدم نظارت قانونی نوسانات شدید قیمت و احتمال شکست پروژه است که می تواند منجر به از دست رفتن کامل سرمایه شود.