توهمات یک ذهن افراطی – تازوما

رمانتیسم روشنفکر ایرانی عارضه ای است که روشنفکر فکر می کند که فهم بالاتری از جامعه دارد؛ اما در عمل جز همین آشفتگی فکری و مشتی کلیات که به درد کسی نمی خورد غیر از اداهای روشنفکری، رویکرد شاهزاده تا تاج زاده نشان می دهد که روشنفکر ایرانی بعد از حدود 200 سال دستش خالی است، جز اینکه تلاش می کند آشی بار بگذارد که هر چیز اضافه خانه را در آن بریزد. مهدی نصیری چیز تازه ای نگفته، بلکه 200 سال آشفتگی روشنفکر ایرانی را دوباره با دو کلمه شاهزاده و تاج زاده روایت و توصیف کرده است. اتفاق خاصی، نیفتاده فقط روشنفکران ایرانی مشغول کار هستند.  

به گزارش تازوما، روزنامه صبح نو در شماره امروز خود نوشت: سخنان مهدی نصیری در مصاحبه با بی بی سی فارسی واکنش برانگیز شده است. او در این مصاحبه از ضرورت اتحاد اپوزیسیون جمهوری اسلامی سخن گفته؛ یعنی اتحاد شاهزاده با تاج زاده. جمهوری خواهان با هواداران سلطنت. این سخنان چندان قابل نقد نیست، نه از آن باب که سخن بسیار دقیق و فکر شده و ایده ای است که از عطاری هیچ کس جز عطاری نصیری نمی توانسته بیرون بیاید، نه از تاج زاده که از شاهزاده تا مسیح هم نتوانستند چند ماهی دور یک میز بنشینند و امروز به یکدیگر فحش می دهند. بنابراین امتناع این ایده از روز روشن تر است. و باز نه جای تعجب که نصیری چنین سخنانی را بر زبان رانده که جای تعجب نیست؛ چراکه مسیر هر فرد رادیکالی، افتادن در چرخه رادیکالیسم است. 

بنابراین مدعای مطلب حاضر نه نقد این سخن نصیری که نقد روشنفکرانی است که در 200 سال اخیر قدمی به جلو برنداشتند و همچنان اسیر توهم اند. توهمی که باید آن را توهم انفکاک از جامعه و بیگانگی با انسان ایرانی نامید. 

دوباره باید مسیر طی شده و جریان روشنفکری ایرانی نقد شود که امروز مهدی نصیری در این نحله خود را قرار داده است. نقد روشنفکران نه از باب غرض با این جماعت، بلکه از فرط بیگانگی است که با جامعه دارند و رویاهایی که این ها در دویست سال اخیر به جای فکر، ایده و اندیشه پیشرفت به عنوان جنس بنجل به مردم ایران فروخته اند و به جای پیشرفت و توسعه برای مردم ایران، وضعیتی ایجاد کردند که بعد از دویست سال دوباره ایده بازگشت به وضعیت دویست سال گذشته را تیوریزه می کنند.

روشنفکر ایرانی 200 سال است که اسیر این توهم است، از مردم سخن می گوید؛ اما فهمی از مردم ندارد. روشنفکر ایرانی که علیه سلطنت شورید و امروز دوباره به سلطنت رسیده است. زمانی مخالف شهر بود و زندگی در روستا را تیوریزه می کرد و امروز مقلد غرب و مدرنیته شده است. 
این موجود ناقص الخلقه در عرصه فکری ایران باید پاسخگو باشد که چگونه با همه ادعای روشنفکری خود و تحقیر جامعه از تولید یک ایده هم عاجز مانده و امروز مهدی نصیری بعد عمری رادیکالیسم به کسانی رسیده که عمری به آنان فحش داده و نان فحش دادن به آنان را سر سفره خود برده است.
رمانتیسم روشنفکر ایرانی عارضه ای است که روشنفکر فکر می کند که فهم بالاتری از جامعه دارد؛ اما در عمل جز همین آشفتگی فکری و مشتی کلیات که به درد کسی نمی خورد غیر از اداهای روشنفکری، رویکرد شاهزاده تا تاج زاده نشان می دهد که روشنفکر ایرانی بعد از حدود 200 سال دستش خالی است، جز اینکه تلاش می کند آشی بار بگذارد که هر چیز اضافه خانه را در آن بریزد. مهدی نصیری چیز تازه ای نگفته، بلکه 200 سال آشفتگی روشنفکر ایرانی را دوباره با دو کلمه شاهزاده و تاج زاده روایت و توصیف کرده است. اتفاق خاصی، نیفتاده فقط روشنفکران ایرانی مشغول کار هستند.  

پایان خبر تازوما